شهید علیاکبر شیرودی
سروان بل ایاچ-۱ سوپر کبرا هوا نیروز ارتش جمهوری اسلامی ایران
در جنگ ایران و عراق در عملیات بازی دراز شهید شد و پیشتر او به دلیل سرکوب شورش ۱۳۵۹–۱۳۵۷ کردها در ایران معروف بود. او موفقیت های زیادی در جنگ ایران و عراق را به دست آورد و از برترین خلبانان اوایل جنگ بود.
زندگی نامه شهید علی اکبر شیرودی
علی اکبر قربان شیرودی در روز ۲۵ دی ۱۳۳۴ در روستای بالاشیرود، شهر شیرود، استان مازندران زاده شد. او بعد از اتمام دورهٔ ابتدایی، در یکی از دبیرستانهای تهران ثبت نام کرد و تا مقطع دیپلم ادامه تحصیل داد.
علی اکبر شیرودی در سال ۱۳۵۱ به دورهٔ مقدماتی آموزش خلبانی وارد شد و پس از مدتی برای گذراندن دورهٔ کامل به پادگان هوانیروز اصفهان منتقل گردید. با اتمام دوره خلبانی بالگرد جنگنده بل ایاچ-۱ سوپرکبرا به استخدام ارتش شاهنشاهی ایران درآمد. در این ایام با احمد کشوری، که از هم استانیهایش نیز بود، آشنا شد. در درگیریهای ۱۳۵۹–۱۳۵۷ کردستان و در ۲۴ سالگی بهعنوان فرمانده خلبانان هوانیروز انتخاب شد. علی اکبر شیرودی در جنگ پاوه نیز نقش تعیینکنندهای درگرفتن این شهر ایفا کرد. با شروع جنگ ایران و عراق در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ به منطقهٔ کرمانشاه رفت و در روز اول جنگ، در طول ۱۲ ساعت پرواز، چندین عملیات را راهبری کرد و به همین علت در ۸ مهر ۱۳۵۹ از ستوانیار سوم خلبان به درجهٔ سروانی ارتقا یافت.
شهادت علی اکبر شیرودی
آخرین حضور علی اکبر شیرودی در عملیات بازی دراز دشت ذهاب صورت گرفت. خلبانیار احمد آرش، که به همراه علی اکبر شیرودی در این عملیات پروازی شرکت داشت، در مورد چگونگی شهید شدن وی میگوید: در آخرین نبرد هم جانانه جنگید و بعد از آنکه چهارمین تانک دشمن را زدیم ناگهان گلوله یکی از تانکهای عراقی به هلیکوپتر ما اصابت کرد.
زمین و آسمان دور سر ما چرخیدند. در همان حال شیرودی که مجروح شده بود با مسلسل به تانکی که شلیک کرده بود نشانه رفت و آن منهدم کرد. من بیهوش شدم و چون به هوش آمدم، دیدم از هلیکوپتر بیرون افتاده؛ بین تانکهای خودی و دشمن سقوط کرده بودیم. او را صدا زدم اکبر اکبر! اما جوابی نداد.
در همان لحظه اول شهید شده بود. گلوله از پشت کتف اصابت کرده و از جلوی سینهاش خارج شده بود. با تن زخمی به راه افتادم، لحظاتی بعد هلیکوپتری برای نجات ما آمد و مرا به بیمارستان پادگان آورد.
پیکر شهید شیرودی در محوطه امامزاده حسین شهر شیرود تنکابن به خاک سپرده شد. از وی ۲ فرزند به نام عادله و ابوذر از همسر دوم که در هنگام کشته شدنش ۴ ساله و یکساله بودند و آناهیتا که فرزند ارشد اوست از همسر اول به یادگار ماندهاست.
در تیرماه ۱۳۸۹، احداث یادمان وی در منطقهٔ بازی دراز در کرمانشاه آغاز شد. بنای یادبودی نیز در شهر تنکابن برای بزرگداشت وی احداث گردیدهاست.